Het jaar startte fantastisch. Een helder jaarplan. Duidelijke visie. Vele dromen, ideeën en energie!
Tijdens de laatste week van de kerstvakantie begon er echter iets te veranderen. Problemen met mijn ex, zoontje die ervan ondersteboven was en dan ... gingen we zwemmen en botste ik hard mijn hoofd. Een hersenschudding!
Ik merk dat ik nu tijdens het schrijven er wat emotioneel van wordt. Het heeft me letterlijk wakker geschud. Hoe snel dingen kunnen veranderen, hoe gemakkelijk we gezond zijn en fit zijn vanzelfsprekend vinden. En dan nog mijn hoofd! Ik denk zo graag na. Ik leer graag bij. Door de aanhoudende hoofdpijn is het op dit moment iets moeilijker.
Enkele dagen na de gebeurtenis ging ik kijken in 'de sleutel tot zelfbevrijding' - ik leef als de maan en niet als de zon. Een weerspiegeling van het echte licht. Say WHAT! Nee hoor dacht ik! Ik leef helemaal het leven dat ik graag wil.
Maar waarom voelde ik me dan zo slecht. De hoofdpijn, het verdriet, de vermoeidheid, de angsten?
Beetje bij beetje viel de puzzel samen. Door niet meer aan volle snelheid te kunnen gaan. Door meer rust nodig te hebben. Ik moest meer en betere grenzen aangeven. Stoppen met dat wenselijke gedrag en eens goed gaan luisteren naar mezelf.
Volgende woorden kwamen naar boven:
- Nood aan voedende en oprechte samenwerking
- Dankbaar dat er bepaalde systemen bestaan waar we op kunnen leunen, mee kunnen aan bouwen en van genieten
- De balans was even zoek! De kinderen, Mini Lelie, trouwen dit jaar, nieuw huis, nieuwe praktijk, groeien, bloeien, ... maar hoe soms???
Een mail kruiste mijn pad, over hoeveel verschillende rollen we op ons nemen en de verantwoordelijkheden die we dragen. Als een jongleur. Hoeveel ballen kan ik comfortabel draaiende houden? En welke zijn dat dan :)
Er zijn ondertussen enkele keuzes gemaakt. En ik kijk terug op 2.5 maand waarin ik all mijn kennis en vaardigheden van de laatste jaren meer dan ooit heb kunnen inzetten.
Helder waarnemen - wat is er nu echt? En wat maak ik ervan.
Kan ik accepteren wat er in het NU is? Of ga ik in weerstand?
Waar wil ik naartoe? Hoe wil ik me voelen? Welke leven wil ik graag beleven?
Wanneer en hoe ga ik vanuit de universele Flow over tot actie?
De manifestatie kracht draaide op volle toeren.
Oplossingen en inzichten kwamen uit de meest verrassende hoeken.
Wat ben ik blij met de mensen in mijn omgeving, met de veranderende energie in de wereld, met de tuin die vol met bloemen staat, met de vogels die vrij en gelukkig rondvliegen, met jullie die steevast in mij geloven.
Bedankt voor alles!
Tijd om te genieten nu.
ACTIE:
🐢 We gaan in eerste instantie van onze tuin genieten en er grondig kennis mee maken, dat zelfvoorzienend zijn, we zien wel wanneer en hoe dat komt. GO with the flow.
🌸 De afstand tussen ons en Orvita is op dit moment minimum 45 minuten rijden. In realiteit is dit tijdens drukke momenten meestal ongeveer een uur. Dit is 4u op een Orvita dag in de auto zitten, om 5u te kunnen werken. Daar wordt ik niet blij van. We kiezen hier voor verandering. Op dit moment in de vorm van een prachtige school die op ons pad kwam hier in de buurt. We gaan kort op de bal spelen en invoelen.
🍀 Nieuwe mantra: ik ben gelukkig in een gelukkig gezin. We worden allemaal gehoord, gezien en gewaardeerd. Ik ben niet verantwoordelijk voor het volle geluk van mijn kinderen en ik kan aanvaarden en zien van waar die verwarring kwam.
🧘♀️ De samenleving is niet de vijand. Ik werk graag samen aan verbetering waar mogelijk. Ik werk niet langer tegen!
ddddddddDD
Comments