Hey
Een tijdje geleden kwam de beslissing om mijn 'smart' phone terug in te ruilen voor een simpel SMS/BEL exemplaar.
Tijd ging ik mezelf vooral geven.
Tijd om te kijken voor "oplossingen' voor de "problemen".
Zoveel apps die een "essentieel" onderdeel van ons leven blijken te zijn. Of toch die illusie in zich dragen.
Hoe zou ik ergens mijn weg vinden?
Treintickets kopen?
Foto's maken?
Muziek luisteren?
Verbinden?
Inloggen?
Kopen?
Verkopen?
Op de hoogte blijven?
Het lijstje is lang ... en gelukkig werd ik er niet van.
Toch voelde ik diep vanbinnen dat de tijd ging komen.
Na de digitale detox die onderdeel was van de stilte retreat van vorige week, was het terug opzetten van mijn 'smart' phone de minst leuke stap. Het moment waar ik echt niet naar uitkeek. Het was zo fantastisch om enkele dagen niet te zitten wachten op boodschapjes, om niet alles meteen buiten mezelf te zoeken. Alle vragen en issues die opkwamen ging ik eerst in mezelf graven. In de kern van mijn eigen zijn. Wat geloof ik? Wat heb ik nodig? Hoe voel ik me hierbij? Wat doet het met me? Aanwezig zijn in het nu.
Over dat aanwezig zijn ... dat was één van mijn grote punten van onderzoek deze zomer. Hoe aanwezig zijn we. En wat is dat dan voor mij. Tijdens een mooi feest deze zomer, pratend met boeiende - nog onbekende - mensen, zag ik het gezicht van jeroen veranderen al kijkend op zijn telefoon. Hij riep mijn naam en ik kon hem nog net op tijd stoppen. Hij wil me inlichten ... ik wil genieten van het feest en het hier en nu. Van de zon, de omgeving, de mensen, het frisse bruiswater en het verse fruit.
Moet/wil ik altijd overal bereikbaar zijn?
Hoeveel dringende zaken gebeuren nu eigenlijk op een jaar?
Hoe heerlijk moet de tijd geweest zijn als je om de paar dagen eens je brievenbus opent. En daar zijn ze dan; de facturen, de boetes, de dingen die je niet in 'orde' hebt gemaakt, de dingen die je nog in 'orde' moet maken ... En de rest van de dag en week ben je daar niet mee bezig. Fast forward naar nu: alles komt altijd en overal binnen. Gepast moment of niet.
Dus
De dag na de retreat heb ik besloten dat het genoeg was. Ik contacteerde mijn operator met de vraag om een herlaadkaart te krijgen met hetzelfde nummer. Welke formaliteiten moeten er nog gedaan worden :) zeker een GPS aanschaffen, want dat is wel echt handig. En plots kwamen dingen (toevel zeker hihi) in een enorme stroomversnelling en 3 dagen later was het al zover. Ik hou de smartphone nog even voor op de wifi. Voor itsme, muziek, de bank, astrologie, feng shui, ... want ik ben zeker niet tegen technologie, indien goed gebruikt is het zelfs echt fantastisch. Het gaat over rust en ruimte. Over ook eens weg kunnen zijn.
En ja ik zette mijn gsm al vaak op vliegtuigstand, maar toch telkens ik dacht iets te moeten weten ... ging die terug aan.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat het gisteren (de eerste dag zonder) wel even spannend was.
De GPS was nog niet aangekomen
Ik stond in de file
De eerste life klant kwam naar horebeke (vieren!)
Ik gaf voor het eerst les in de campus in antwerpen (nog nooit geweest)
De treinen reden 's avonds plots niet meer (hoe zochten we zulke dingen op voor dat we een smart phone hadden? Who remembers???)
...
En dat gaf me nieuwe inzichten
Ik neem best wat meer tijd als ik zonder smart phone op pad ben, want je weet nooit wat er gebeurd. Ik neem daarvoor een boek mee of een leuk magazine (Me-time).
Creatief omspringen met oplossingen en vertrouwen dat alles goed komt. We hoeven niet altijd alles te weten, het neemt veel van onze creativiteit weg.
Dus vanaf nu ben ik terug buiten te vinden, met nieuwsgierige ogen, aanwezig in het nu (of in een zalig boek)!
Wish me luck
Tot op de (virtuele) koffie
Inge
Comments